Imiona i atrybuty Szatana

Koran mówiąc o Szatanie używa dwóch określeń: Szeitan lub Iblis. Arabskie słowo Szeitan zwykle tłumaczy się jako „ten, który się oddala” bądź też „ten, który zginie.” Mimo iż Szeitan i Iblis merytorycznie znaczą to samo i stąd używa się je wymiennie, językowo są to dwa różne słowa, bowiem Iblis to „ten, który stracił wszelką nadzieję na otrzymanie błogosławieństw.”

Szatan to nie tylko dżinn, który sprzeniewierzył się Allahowi. Mianem szatana określa się wszystko, co brzydkie, złe. Abu Ubaida powiedział: „Słowo szatan to ogólne określenie odnoszące się do wszystkich ludzi lub zwierząt, które są złe, przebiegle, fałszywe i zwodnicze.” Szatan wybiera swych pomocników spośród ludzi oraz dżinnów. Są to osoby bez sumienia, które nie szukają przebaczenia u Stwórcy, nie żałują popełnionych grzechów.¹ Iblis najpierw zwodzi ich słodkimi obietnicami, a następnie wykorzystuje do swych diabolicznych celów.

Szatan posiada wszelkie z najgorszych cech, o których można by pomyśleć. Główne z nich to:

- arogancja,

- upór,

- hipokryzja,

- bunt,

- zdradliwość,

- podżeganie.

Stąd też każdy dżinn i człowiek posiadający wyżej wymienione cechy uważany jest za istotę szatańską.²

Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zapytał Abu Dharra: „Czy szukasz schronienia u Allaha przed szatanami spośród dżinnów i ludzi?” Abu Dharr odrzekł: „Szatanami mogą być również ludzie?” Na to Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) odpowiedział: „Tak, mogą. Są oni nawet bardziej szkodliwi od dżinnów.”³

Reasumując, Szatan to przebiegła istota, która werbuje swoich pomocników spośród dżinnów i ludzi. Ten, kto chce się przed nimi uchronić, musi szukać pomocy u Allaha.

Polecane artykuły:

- Jak pokonać Szatana?

- Kogo kusi Szatan?